Մարիամ Ադամյան

«Ես չեմ փնտրում թատրոն, որը այստեղական է, այլ փնտրում եմ թատրոն, որը աստեղական է։ Ես չեմ փնտրում թատրոն, որը մահկանացու է, այլ թատրոն, որը անմահ է, ես փնտրում եմ թատրոնի ոգին ու շունչը, ոչ միայն մարմինն ու ոսկորը․․․Ես փնտրում եմ․․․Ստեղծել ժամանակ և տարածություն, հետո՝ ժամանակներ և տարածություններ։ Նույն տեղում, նույն ժամանակ, որպեսզի նայողը պատկերացնի անցյալը, զգա ներկան, երևակայի ապագան՝ նստած իր համարակալած աթոռին գնա ետ, գա իր ժամանակը և թռչի ապագա։ Սա է երևի և երևի միշտ․․․»